وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
در پایداری در راه حق
اَيُّهَا النّاسُ، لاتَسْتَوْحِشُوا فى طَريقِ الْهُدى لِقِلَّةِ اَهْلِهِ،
ای مردم، در راه هدایت از کمی اهل آن وحشت نکنید،
فَاِنَّ النّاسَ قَدِاجْتَمَعُوا عَلى مائِدَة شِبَعُها قَصيرٌ، وَ جُوعُها طَويلٌ.
که مردم بر سر سفره ای گرد آمده اند که زمان سیری آن اندک، و مدّت گرسنگی آن طولانی است.
اَيُّهَا النّاسُ، اِنَّما يَجْمَعُ النّاسَ الرِّضا وَالسُّخْطُ. وَ اِنَّما
ای مردم، جز این نیست که خشنودی و خشم است که مردم را بر محوری جمع می کند. غیر این نبود
عَقَرَ ناقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ واحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللّهُ بِالْعَذابِ لَمّا عَمُّوهُ بِالرِّضا،
که ناقه ثمود را یک نفر پی کرد، امّا عذاب خداوند همه را گرفت چون همگان به آن برنامه رضایت دادند،
فَقالَ سُبْحانَهُ: «فَعَقَرُوها فَاَصْبَحُوا نادِمينَ». فَما كانَ اِلاّ اَنْ خارَتْ
خداوند سبحان فرمود: «همه آن را پی کردند، پس همه پشیمان شدند». آن گاه سرزمین
اَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوارَ السِّكَّةِ الْمُحْماةِ فِى الاَْرْضِ الْخَوّارَةِ.
آنان بر اثر فرورفتن صدا کرد مانند صدای فرورفتن آهن داغ در زمین نرم و هموار.
اَيُّهَا النّاسُ، مَنْ سَلَكَ الطَّريقَ الْواضِحَ وَرَدَ الْماءَ، وَ مَنْ خالَفَ
ای مردم، هر که راه راست و روشن را بپیماید به آب رسد، و هر که بیراهه رود
وَقَـعَ فِـى التّيـهِ .
در بیابان به سرگردانی افتد.